Özel mülkiyetin herhangi bir bedel ödemeden, devlet veya hükümdar adına alınması,[1] işlenen bir suçtan mahkumiyet halinde mahkumun mal varlığının tamamının veye bir kısmının mülkiyetinin ceza olarak; bizatihi kullanılması, yapılması, bulundurulması ve satılması suç teşkil eden bir eşyanın bulunması halinde de bu eşyanın mülkiyetinin tedbir olarak devlete geçirilmesi işlemi.[2]
[1] Mehmet Ali Ünal, “Osmanlı İmparatorluğu’nda Müsâdere”, Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, sy. 49, Ağustos 1987, s. 95.
[2] Bahri Öztürk, Ceza Hukuku ve Emniyet Tedbirleri Hukuku, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları, 1993, s. 276.
Yorumlar