Bilinçli hale gelmiş gelenekçilik.[1] Adetlere bağlılık, durağanlık ve istikrar arayışı, beklenmeyen, olağandışı ve düzensiz olana karşı duyulan korku, ait olduğu sosyal kültürün diğer üyelerine benzememek için aşırı çaba ya da onlardan ayrı düşmek endişesi muhafazakar mizacın en önemli ögeleridir[2] ve aynı toplumun farklı tarihi süreçlerinde farklı yansımalara sahip olması bakımından pragmatik bir nitelik gösterir.[3]
[1] Philippe Beneton, Muhafazakarlık, (çev. Cüneyt Akalın), İstanbul: İletişim Yayınları, 1991, s. 113.
[2] Doğu Ergil, “Muhafazakar Düşüncenin Temelleri”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, c. 41, sy. 1, 1986, s. 270.
[3] Hasan Hüseyin Akkaş, “Muhafazakar Siyasi Düşünce Kavramı Üzerine”, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, c. 5, sy. 2, 2007, ss. 242-243.
Yorumlar