Kalelerde ve sınırlarda bulunan silahlı, gönüllü asker, kır jandarması, Hıristiyan asker ve Tuna taifesi, ayrıca korsan, haydut, insan tüccarı anlamlarında. Osmanlı İmparatorluğunda Yeniçeri teşkilatı kurulmadan önce Hıristiyanlardan oluşturulmuş ve ordunun geri hizmetinde çalışmış olan askeri teşkilat.[1] Osmanlı hakimiyetindeki bazı milletlerin dillerinde de değişik telafüz şekilleri ile kullanıldığı görülmektedir. Sırpça martonoş, martaluzi, martolosi; Macarca martoloz, marto-loc; Çekçe martaloz ve martalous gibi.[2]
[1] Cemile Kara, “Osmanlı Devleti’nde Martolos Teşkilatı“, (Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü), Eskişehir 2003, s. 31.
[2] Bilgehan Pamuk, “XV-XVI. Yüzyıllarda Trabzon Sancağı’nda Martoloslar”, Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, sy. 14, 2003, ss. 187-189.
Yorumlar