Amaçlara ulaşmak için güç, politika ve etkili davranışların azami kullanımını öneren sosyal süreç.[1] Ünlü İtalyan düşünür Nikola Machiavelli’nin düşücelerine dayalı olarak geliştirilen ve amaca ulaşmak için her aracın kullanılmasının, bütün yolların denenmesinin meşru olduğu, asıl olarak amaçların araçları meşru kıldığını temel alan ve temel belirleyii etkenin güç olduğunu anlatan düşünce sistemi, devletin ya da devlet adamının, özellikle dış ilişkilerde kendi ülkesinin birlik, bağımsızlık ve güvenliği için her türlü hareketi yapabilmesi ilkesi.[2]
[1] Richard Christie-Florence Geis, Studies in Machiavellianism, New York: Academic Press, 1970, ss. 61-62.
[2] Mehmet Barut, “Makyevelizmin Toplumsal Temelleri“, (Yüksek Lisans Tezi, MersiN Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü), Mersin 1996, ss. 34-36.
Yorumlar