Erkek, efendi, şehzade. Yusuf Has Hacib Kutadgu Bilig adlı eserinde bey ile bilgi kelimelerinin aynı kökten geldiğini ifade etmektedir. Unvan Selçuklu devresinden itibaren çeşitli Türk topluluklarında (Kıpçak, Türkmen, Çağatay gibi) Arapça “emir”in karşılığı olarak kullanılmaya başlanmıştır.[1]
[1] Abdülkadir Donuk, Eski Türk Devletlerinde İdarî-Askerî Unvan ve Terimler, İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı, 1988, ss. 5-8.
Yorumlar