Osmanlı saray teşkilatının bir parçası. Sözlük anlamı kutsallık atfedilen bir şey veyahut alan, bir hanede -ev, saray ve konak- yaşayan kadınlar. [1] Osmanlı padişahlarının eşlerinin yaşadığı mekânlara “padişah haremi” ya da “padişah evi” anlamında Harem-i Hümayun adı verilmiştir. Enderun zaviyesinden bakıldığında kadınlar için bir eğitim mekânı olan Osmanlı haremi üç kısma ayrılmaktadır. Birinci kısımda haremağalarının emri altındaki erkek köleler, ikinci kısımda haremin işçi sınıfı hizmetçi cariyeler, üçüncü kısımda ise padişahın ailesi -kadın efendiler, valide sultanlar, şehzade haremleri- bulunmakta idi.[2]
[1] Mine Baran, “Osmanlı Klasik Dönem Saray Kültüründe Mahremiyet ve Harem”, Millî Folklor, sy. 93, 2012, ss. 170-173.
[2] Nilüfer Özcan Demir, “Osmanlı Devleti’nde Harem Kurumu”, Sosyoloji Konferansları, sy. 28, 2003, ss. 80-81. ; Osmanlı Teşkilatı Tarihi El Kitabı, (ed. Tufan Gündüz), Ankara: Grafiker Yayınları, 2016, ss. 70-72.
Yorumlar