İsa’nın Dostları olarak da bilinen Katolik tarikat. XVI. yüzyılda Aziz İynaco de Loyala tarafından kurulmuş olup fakirlik, iffetlilik, tarikat liderine sadakat gibi sıkı sıkıya uyulması gereken kuralları vardır. XVI. yüzyılda Luther’in başlattığı reform hareketlerine karşı, Katolik Kilisesi bünyesinde, Katolik prensiplere sıkıca bağlılığıyla belirginleşen Karşı-Reform hareketlerinin çağdaşı olan Cizvitler, bugüne kadar varlıklarını sürdürebilen en önemli Katolik tarikatıdır.[1] 1556 yılında tarikat üyelerinin sayısı binlerle ifade edilirken 1640’lı yıllarda ise bu sayı 15.000’i bulmuştur. Cizvitlerin sayılarının kısa sürede bu kadar artmasının sebebi, devletin eğitim hususundaki boşluğunu görmüş olmalardır. Ücretsiz eğitim vererek fakir ve zeki çocukları, kolejler ve üniversiteler kurarak da zengin, soylu ya da devlet adamlarının çocuklarını kendi yanlarına çekmeyi başarmışlardır.[2] Tarikatta üstlere, özellikle Papa’ya, tam bir teslimiyet vardır. Cizvit tarikatı, papalıktan sürekli maddi ve manevi destek almıştır. Tefekkür ve dua, bu tarikatın en önemli unsurlarıdır.[3]
[1] Hatice Salar, “Hıristiyanlık’ta Ruhbanlığın Kökenleri ve Ruhbanlık Sınıfı“, (Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü), Konya 2008, s. 44.
[2] Gülşen İstek, “Cizvit Tarikatının Liselerde Verdiği Eğitim ve Buna Karşi Oluşan Tepkiler: Avusturya Örneği”, Akademik İncelemeler Dergisi, 14/2, 2019, ss. 166-168.
[3] Salar, “Hristiyanlıkta Ruhbanlığın Kökenleri ve Ruhbanlık Sınıfı“, s. 44.
Yorumlar