Osmanlı İmparatorluğunda askeri alanda tanınan bir ayrıcalık ve rütbe. Sözlük anlamı eksik kusur, yıkık yer, çatlak veya aralık. Yeniçeri veya yayabaşı gediği şeklinde de isimlendirilen gedikler belirli bir bölgede görevlendirilen veya belirli bir hizmet için istihdam edilen askerlere tevcih edilmiştir. Enderun katmanlarında da belirli kişilere verilen bu rütbe ayrıca saray hizmetlileri arasında müteferrika unvanlı hizmetlilerin önemli bir kısmını oluşturmuştur.[1]
[1] Nuran Koyuncu, “Osmanlı Devleti’nde Esnaf Gediklerinin Hukuki Esasları, Gelişimi ve İlgası”, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, c. 26, sy. 2, 2018, ss. 48-55.
Yorumlar