Buyruk

Emir, ferman.[1] Kavram Orhun kitabelerinde “…bilgili kağan imiş, cesur kağan imiş. Buyruku yine bilgili imiş, cesur imiş tabii…”şeklinde karşımıza çıkmaktadır.[2]

[1] Galip Güner, “Yarlıg ‘Buyruk, Emir, Ferman’ ve Yarlıka- ‘(Tanrı) Buyurmak; Lütfetmek’ Kelimelerinin Kökeni Üzerine Yeni Görüşler”, Turkish Studies, 8/1, Kış 2013, s 1558.

[2] Muharrem Ergin, Orhun Abideleri, İstanbul: Boğaziçi Yayınları, 1986, s. 20.