Qiriq yettinçi (47-) Ders – Iz
Kırk Yedinci (47.) Ders – İz
Muqeddime
Mukaddime
Qedem izi birevniñ mañğanliqini körsitidu. – Mehmut Qeşqeri
Ayak (adım) izi birinin yürüdüğünü gösterir. – Kaşgarlı Mahmut
Yaş iduq uzun seperge atlinip mañğanda biz,
Emdi atqa mingüdek bop qaldi ene nevrimiz.
Genç idik uzun sefere atlanıp gittiğimizde,
Şimdi ata binecek kadar oldu işte torunumuz.
Az iduq müşkül seperge atlinip çiqqanda biz,
Emdi çoñ karvan atalduq qaldurup çöllerde iz.
Az idik zorlu sefere atlanıp çıkanda biz.
Şimdi büyük kervan namı aldık bırakıp çöllerde iz.
Qaldi iz çöller ara, gahi davanlarda yene,
Qaldi ni-ni arslanlar deşti çölde qebrisiz.
Kaldı iz gah çöllerin içinde, gah dağ eteklerinde,
Kaldı nice arslanlar çöllerde kabrisiz (kabri olmadan).
Qebrisiz qaldi dimeñ, yulğun qizarğan dalida,
Gül-çéçekke pürkinur tañla baharda qebrimiz.
Kabrisiz kaldı demeyin, ılgın [ağacı] kızaran kırda,
Çiçeklere bürünür yarın baharda kabrimiz.
Qaldi iz qaldi menzil, qaldi uzaqta hemmisi,
Çiqsa boran, köçse qumlar hem kömülmes izimiz.
Kaldı iz gah çöllerin içinde, gah dağ eteklerinde,
Kaldı nice arslanlar çöllerde kabrisiz (kabri olmadan).
Toxtimas karvan yolidin gerçe atlar bek oruq,
Tapqusi hiç bolmisa, bu izni bir kün nevrimiz, ya evrimiz.
Durmaz kervan yolundan, atlar pek zayıf olsa da
Bulacak hiç olmazsa, bu izi bir gün torunumuz, ya torunumuzun çocuğu
Abdurehim Ötkür
Abdurehim Ötkür
Yorumlar