Bu ses senin
İstanbul’un, süslü, güzel, velveleli ufkundan Bir ses çıkıp yükselir. Uzaklara uçar gider eski bir Türk okundan Kısrağında daha zorlu bir tizlikle, sonra bir Fırtınadır kopartır; Asyamızın göbeğinde, bu hoş sesi duyanlar Koç yiğitler, arslanlar Üşüp gelir, kucaklaşır, göğüsleri kabartır; Yenilmeyen yiğitlik… Ben değilim yabancısı, tanıyorum, bu sesi Şimdi buldum, bu ses senin sesin Türklüğün perisi! […]
