Bayındır ilçesi Buruncuk köyünde Rumi 1320 (M.1904) tarihli son Osmanlı nüfus tahriri (Sayım / Yazım) ve nüfus defterinin incelenmesi

Köy hakkında kısa bilgi: Köy Bayındır ilçe merkezine 10 km uzaklıkta ova köylerindendir. Eski mimari yapısı ile dikkat çekmektedir. Köyün kuruluşu kesin olarak belli değildir. 1530 tarihli Anadolu Vilayeti Muhasebe Defterinde “ Buruncuk” olarak geçmektedir. Kayda göre köyde toplam 110 hane, 33 mücerret, 5 Kürekçi 1 imam ve 1 muhassıl bulunmaktadır. Toplanan yıllık vergi yani hasıl: 15700 akçedir. Burada söz edilen kürekçi çeltik ekimi yapan kişidir. Köye 19.yüzyıl sonlarına doğru Kafkasya bölgesinden Çerkes muhacirler iskan edilmiştir.

1530 yılı kaydı – Necat Çetin arşivi

Osmanlı Devleti’nde nüfus sayımı: Osmanlı Devleti nüfus sayımına büyük önem vermiş ve bunu asırlarca toprak yazımı dolayısıyla yapmıştır. ^[1] Osmanlı Devleti yeni feth ettiği memleketlerin arazisini tescil, toprağın mülkiyet ve tasarruf sistemini belirlemek ve vergi miktarlarını tayin ve tespit etmek amacıyla düzenli olarak bu sayımları yapmıştır. Bu sayımlara tahrir denirdi. Tahrirlerin otuz senede bir yapılması kanunla sabitti. Bununla beraber bazen bu süre uzadığı gibi, cülus, bir bölgede toprağa tasarruf edenler arasındaki anlaşmazlıklar, halkın vergilerin adaletsizliğinden fazlaca şikayet etmeleri, göçler ve salgın hastalıklardan dolayı kısa bir zamanda meydana gelen büyük nüfus değişiklikleri gibi sebeplerden dolayı bu süre kısalır, tahrirler yeniden yapılırdı. ^[2] Osmanlı Devleti’nin kuruluşundan itibaren “memleket tahriri” adı altında yapılan bu yazım ve sayımlardaki temel amaç

asker ve vergi toplamaktı. ^[3] Bu tahrirlerin başlayış ve bitiş tahrirleri ihtilaflı bir konudur. Ebül’ula Mardin’e göre ilk tahrir Sultan Orhan (1326-1389) dönemine aittir. Ö.Lütfi Barkan’a göre ise, ilk tahrir Sultan Murat döneminde (1360-1389) yapılmıştır. Son tahrir ise Netayic’ül Vukuat müellifi Mustafa Paşa’ya göre II.Selim (1566-1574) devrinde yapılmıştır. Barkan’a göre ise son tahrir III. Murat (1574-1595) devrinde yapılmıştır. Hammer ise, III. Murat devrinden sonra da tahrir yapıldığını belirtmiştir. ^[4]

Tahrirler sonucunda tutulan defterler asker almada ve vergilendirmede başvurulan ana kaynak olması münasebetiyle büyük bir titizlikle saklanmıştır. Ancak devletin yükselme döneminde düzenli bir şekilde yapılan bu tahrirler, duraklama döneminde aksamaya başlamıştır. ^[5] Bu dönemde devlet kurumları asli vazifelerini yerine getiremeyecek bir duruma gelmiş ve bunun neticesinde de “Tahrirler” yapılamaz bir hal almıştır.

II. Mahmut, ülke yönetimini ele aldıktan sonra Osmanlı Devleti’ni dağılma ve çökmekten kurtarmak için yeni düzenlemelere girişmiştir. II. Mahmut içte ve dışta karşılaştığı güçlüklerin üstesinden az da olsa gelince 1826 yılında Yeniçeri Ocağı’nı kaldırıp yerine “Asakir-i Mensure-i Muhammediye” adlı yeni bir ordu kurmuştur. Bu ordunun kurulmasından hemen sonra ordunun giderleri sorunu ortaya çıkmıştır. Kurulan bu ordunun insan ve mali kaynaklarını tespit etmek amacıyla ülke genelinde Müslüman ve gayr-i müslim bütün erkek nüfusunun sayımının yeniden yapılmasına karar verilmiştir. II. Mahmut döneminde ilk nüfus sayımına İstanbul’da başlanmış ancak 1828-1829 Osmanlı-Rus savaşı münasebetiyle ara verilmek zorunda kalınmıştır. II. Mahmut Osmanlı-Rus savaşının bitiminden hemen sonra Anadolu ve Rumeli’de nüfus sayımına başlanmasına karar vermiştir. ^[6] 1830 yılında yapılan nüfus sayımları ile ilgili olarak toplanan meclis öncelikle sayımların kimler tarafından yapılması gerektiğine karar vermiş ve uyulacak nizamnameyi hazırlamıştır. ^[7] Uzun süredir nüfus sayımı yapılmadığından halkı endişelendirmemek amacıyla sayım memurları din bilginleri arasından seçilmiştir. ^[8] Bu durumun temel sebebi bu sayımın şeriata aykırı bir durum olmadığını halka göstermektir.

1831 nüfus sayımını bütün sayımlardan ayıran en önemli özelliği, bu sayımın ilk genel sayım olmasıdır. Ayrıca Rumeli ve Anadolu’da yapılmış olan bu ve bundan sonraki genel sayımların tam neticeleri hiçbir zaman neşredilememiş olduğuna göre, 1831 nüfus sayımı neticeleri ilk defa olarak umumi efkâra sunulan sayım olması bakımından da büyük önem taşımaktadır. ^[9]

Sayım sonuçlarının değerlendirilmesi ve bundan böyle nüfus işleriyle uğraşılması içim Ceride Nezareti kurulmuştur. ^[10] Sayımda ilk esas olarak din ayrımı göz önüne alınmıştır. Bütün sancak, kaza ve nahiyelerde sadece erkek nüfus sayılmış, nüfus Müslüman ve gayr-ı müslim olmak üzere iki ana gruba ayrılmıştır. Müslüman nüfus kendi içinde yaş durumuna göre ayrılmıştır. Gayr-ı müslimler ise gelir düzeylerine göre âlâ, evsâd ve edna olarak ayrılmıştır. ^[11] Müslüman bölgelerinde muhtar bulunan yerlerde muhtarlar, muhtar bulunmayan yerlerde ise imamlar ve ihtiyar meclisleri, gayr-ı müslimlerin bulunduğu bölgelerde ise papazlar ve kocabaşılar muhbir olarak görevlendirilmişlerdir. Bu yolla tutulan nüfus defterleri İstanbul’a gönderilmiştir. ^[12]

Sayım sonucu hazırlanan icmal defterine göre 1.988.027 İslam, 366.625 Reaya, 7.143 Kıpti, 5.338 Yahudi, 16.743 ermeni olmak üzere toplam 2.383.876 Anadolu’da; Rumeli’de ise toplam 1.369.766 erkek nüfus tespit edilmiştir. ^[13]

Osmanlı Devleti’nde 1831 nüfus sayımından sonra başka nüfus sayımları da yapılmıştır. 1844’te ordunun yeniden düzenlenmesi amacıyla nüfus sayımı yapılmıştır. ^[14] 1847’de ilk devlet salnamesi çıkmış, 1864’te vilayet salnameleri yayınlanmaya başlanmıştır. Bilindiği üzere salnameler nüfusla ilgili önemli bilgiler içermektedir. Bu açıdan salnameler Osmanlı nüfus araştırmalarında büyük önem arz etmektedir. 1852’de Rumeli’de, 1856’da Anadolu’da ve Suriye’de sayımlar yapılmıştır. ^[15] 1890 yılında yapılan sayımda kadınların da sayıldığını ve ilk kez düzenli bir nüfus kayıt sisteminin kurulduğunu görmekteyiz. Osmanlı Devleti’nde son nüfus sayımına ise 1316 yılında yayınlanan nizamnameye ^[16] göre 1903’de başlanmış bu da ancak 1907’de tamamlanabilmiştir.

21.07.1320 tarihli Buruncuk Köyü nüfus tahrir (sayım-tahrir) defterinin incelenmesi: Bugün Buruncuk’da muhtarlık arşivinde bulunan iki adet aile kütük defteri kaydına göre son nüfus tahriri Rumi 21.07.1320 de yapılmıştır. Deftere önce her nüfus hanesine bir hane numarası verilmiştir. Hanenin ilk sırasına hane reisinin bilgileri yazılmıştır. Hane reisinin isim ve şöhreti, baba adı, anne adı, doğum yeri, doğum tarihi, medeni hali, cinsiyeti ve soyadı yazılıdır. İkinci ve diğer sıralarda ise genellikle hane reisinin erkek kardeş, erkek çocuklar, takriben eş veya eşler var ise annesi ve kızlarıyla ilgili bilgiler vardır. Aile kütük defterinin karşı sayfasında ise o kişi ile ilgili doğum, ölüm, evlenme ve yer değiştirme ile ilgili bilgiler bulunmaktadır.

Yapılan tahrirde Buruncuk Köyü’nde toplam nüfus hane sayısı 49’dur. Her haneye bir numara verilmiştir. Bu numaralar bugün kimliklerimizdeki ”aile sıra” numaralarımızdır. Hane reisi olan kişinin bazen lakapları verildiği gibi bazen de sadece isim olarak yazılmıştır. Baba ve anne isimleri yazılırken eğer yaşıyor ise direk ismi, yaşamıyor ise isminin başına “ölü” ibaresi vardır.

Doğum yerleri Bayındır sınırları içinde ise sadece “Bayındır” yazılmaktadır. İlçe sınırları dışında doğanların doğum yerleri ise özellikle belirtilmektedir. Doğum yılı olarak “Rumi yıl” yazılıdır. Doğum yıllarını miladiye çevirmek için “584” ilave edilmelidir. Yaptığımız çalışmada ekteki köy nüfus özet defterinde de görüleceği üzere bütün veriler özet tablo şeklinde verilmiştir.

Tahrirde köyde bulunan 49 hanede toplam kişi sayısı”209” dur. Hane başına ortalama nüfus miktarı ise ( toplam kişi sayısı / hane sayısı=) 209 / 49 = 4.26 ’dır. Tarihi demografi araştırmalarında genellikle hane ortalama nüfus miktarı 5 olarak kabul edilmektedir. Buruncuk Köyü’ndeki hane başına ortalama nüfus miktarı bu rakamın altındadır.

Tahriri yapılan hane reislerinin ortalama yaşı “45.4”dür. Tahrirde en yaşlı hane reisi, hane no 4’de kayıtlı olan “Ölü Ali oğlu 1225 doğumlu “Kırlıoğlu Mustafa” dır. Tahrirde “95” yaşındadır. Bugün bu aile kapalı kayıt konumundadır. Tahrirde hanede toplam bir erkek bulunduğundan dolayı toplam bir kişinin kaydı bulunmaktadır.

Tahrirde en genç olan kişi ise hane sıra numarası “11” olan Ölü Hüseyin kızı “ Kırlıoğlu Hüseyin kızı Fatma” dır. Tahrirde hane reisi olarak “13” yaşındadır. Hane halkı iki kadın olduğundan dolayı toplam iki kişiden oluşmaktadır. Hane bugün “Kapalı kayıt” konumundadır. Yani soyu devam etmemektedir.

Hane reislerinin cinsiyeti: 49 hane reisinin “45” (% 91.83) ü erkek ve “4” (8.17) ü ise kadındır.

Hane reislerinin defterde bulunan lakapları: Hane ( Açıklama: Bundan sonra hane sadece H. olarak gösterilecektir.) 1. “İmamoğlu”, H.3 “Çulhaoğlu”, H.4-5 “Kırlıoğlu”, H.6 “Beşe”, H.7 “Sarı”, H.8 “Ödemişlioğlu”, H.10 “Kilaslı”, H.11 “Kirazlı”, H.12 “Kel”, H.13 “Nakkareci”, H.14-21-22-23-24-26-27-28-29-30-31-32-34-35-38-39-40-41-42-43-46-47-48 “Çerkez”, H.15 “Berberoğlu”, H.16 “Çolakoğlu”, H.17-18 “Molla”, H.19-20 “İnançoğlu”, H.33 “Koca”, H.36 “Üzümovalıoğlu”, H.37 “Üzümoğlu”, H.49 “Ölü Yörük İmamoğlu” dur.

Hane reislerinin baba ve annelerinin sağ veya ölü olma durumları: 49 hane reisinin bir tanesinin babası sağ (% 2.05) diğerleri ise ölüdür. (% 97.95). 49 hane reisinin 40 tanesinin annesi sağ (% 18.37), diğerleri ise ölüdür (% 81.63),

Hane reislerinin doğum yerleri: 27 tanesi “Bayındır” (% 55.10), 22 tanesi “Kafkasya” (% 44.90) da doğmuştur.

Hane reislerinin soyadları: 49 hanenin 28 tanesinin (% 57.14) soyadı defterde kayıtlıdır. 21 tanesinin (% 42.86) ise soyadı defterde kayıtlı değildir. Bunun nedeni ise bu hanelerin kapalı kayıt olması konumunda veya soyadı almadan önce naklen başka bir idari birime gitmesinden dolayıdır.

Hane içi kişi sayısı: Tahrirde en kalabalık aile “H.33 “ŞENGÜL” soyadını taşıyan aile olan hanedir. Tahrirde hanede toplam “9” kişi vardır. Tahrirde hane içi kişi sayısı en az olan haneler ise “H.4-39” dur. Bu hanelerde kişi sayısı “1” dir.

Tahrirdeki hanelerin su anda idari birimdeki lakapları şunlardır: Hane (Açıklama: Bundan sonra hane sadece H. olarak gösterilecektir) 1-2-3 “İmamlar”, H.7 “Kara Ahmetler”, H.8-9 “Onbaşılar”, H.12 “Çolaklar”, H.15 “İmamlar- Kabarıklar”, H.17 “Molla Hüseyinler”, H.18 “Çakır Mehmetler”, H.22 “Çerkezler”, H.23 “Bakkallar”, H.24 “Çavuşlar”, H.25 “Ahmet Emmiler”, H.27 “Molla Hasanlar”, H.31 “Musalar”, H.33 “Koca Hüseyinler”, H.34 “Çerkez Musalar”, H.35 “Çam Aliler”, H.36 “Saltaoğulları”, H.42 “Çerkez Abdullah”, H.44 “Doktor Aliler”,H.45 “İdrisler- Koca İdrisler” dir.

1320 tahririnden sora köy nüfus defterine kayıtlı olan hanelerin lakapları ise şunlardır: H.58-86 “Macırlar”, H.60 “Sakarlar”, H.61 “Yörükler”, H.64 “Koca Mehmetler”, H.65 “Küçük Tahsinler”, H.66 “Hançerliler”, H.67 “İlyaslar”, H.68 “ Ali Paşalar”, H.69 “Yusuflulu Mehmetler”, H.71 “Kocarlar”, H.73 “İlyaslar – Kostaklar” H.74 “Zeynebin Haliller”, H.75-85 “Manavlar”, H.76 “Meryemler”, H.78 “Kara Aliler”, H.80 “İmam Efeler- Kostaklar”, H.81 “Topallar”, H.82 “Göçmenler”, H.83 “Göçmen Aliler”, H.84 “Pomaklar”, H.88 “Kürt Aliler”, H.89 “Cambazlar”, H.90 “Bakkal Cafer” dir.

1320 tahririndeki hanelerle ilgili açıklamalar: Bazı hanelerin kayıtları halen köy nüfus defterinde “kaydı devam” etmektedir.( % 36.73) ^[17]

Bazı hanelerin kayıtları “kapalı kayıt” konumundadır. (% 61.22) ^[18]

Bazı hanelerdeki kişilerin bazısı başka bir idari birime yer değiştirerek kaydını aldırmışlardır. (% 4.08) Bu haneler şunladır. H.1 (Nazilli), H.2 (Tire) dir.

Hanelerin defterdeki lakapları ile örtüşen soyadları şunlardır: H.8 Ödemişlioğlu (ÖDEMİŞLİOĞLU), H.36 Üzümovalı (ÜZÜMOVALI) ‘dır.

Hanelerin aldığı soyadları ile bugün idari birimdeki lakapları örtüşenler şunlardır: H.35 ÇAMOĞLU (Çam Aliler)’dir

1320 tahririndeki kişilerin cinsiyet durumları: Tahriri yapılan 209 kişiden 106 kişi erkek (%50.71), 103 kişisi (% 49.29) ise bayandır.

1320 tahririndeki kişilerin medeni durumları: Tahriri yapılan 209 kişiden 84 kişi (% 40.19) evli, 113 kişi (% 54.07) bekar ve 12 kişisi (% 5.74) duldur.

1320 tahririnden sonra köye gelen haneler ve hane reislerinin doğum yerleri: 1321 yılı: H.50 (Bayındır), 1330 yılı: H.51 (Bayındır), H.52-53-54 (Serez), 1331 yılı: H.55-56-57-58 (Serez), 1950 yılı: H.59 (Bayındır), 1333 yılı: H.60 (Bayındır), 1340 yılı: H.61 (Kafkasya), 1341 yılı: H.62 (Serez), H.63 (Nazilli), H.64 (Bayındır), 1934 yılı: H.65 (Demirhisar), 1942 yılı: H.66-67-68-69-70 (Bayındır) 1943 yılı: H.71 (Bayındır), H.72 (Kafkasya), 1947 yılı: H.73-74-75-76 (Bayındır), 1948 yılı: H.77 (Senirkent), H.78-79 (Bayındır)… şeklinde devam etmektedir. Köy kütük defterine en son H.90 kayıtlıdır.

Buruncuk Köyü’nün bilinen nüfus sayım sonuçları şöyledir: ^[19]

BURUNCUK KÖYÜ NÜFUS ESAS DEFTERİ ÖZETİ Tahrir tarihi: 21/07/1320
Hane no	Hane reisinin adı	Babası	Doğum yeri	Doğum yılı	Yazımdaki yaşı		Hane kişi sayısı	Erkek	Kadın	Evli	Bekar	Dul
1	İmamoğlu Mustafa [20]	Ölü Mehmet	Bayındır	1268	52		6	5	1	2	4
2	Mehmet [21]	Ölü Ahmet	Bayındır	1303	17		2	1	1		1	1
3	Çulhaoğlu Ahmet [22]	Ölü Hüseyin	Bayındır	1285	35		5	3	2	2	3
4	Kırlıoğlu Mustafa [23]	Ölü Ali	Bayındır	1225	95		1	1			1
5	Kırlıoğlu Mehmet Ali [24]	Ölü Halil	Bayındır	1297	23		3	1	2	2	1
6	Beşe oğlu Halil Eşi Rabia [25]	Ölü Süleyman	Bayındır	1282	38		2		2		1	1
7	Sarı Mehmet oğlu Ahmet [26]	Ölü Mustafa	Bayıdır	1273	47		6	3	3	2	4
8	Ödemişlioğlu Mustafa [27]	Ölü Mehmet	Bayındır	1280	40		7	2	5	2	4	1
9	Hüseyin [28]	Ölü Mehmet	Bayındır	1285	35		5	2	3	2	3
10	Kila9slı oğlu Ali [29]	Ölü Mehmet	Bayındır	1252	68		4	2	2	2	2
11	Kirazlı oğlu Hüseyin kızı Fatma [30]	Ölü Hüseyin	Bayındır	1307	13		2		2		2
12	Kel Mehmet oğlu İbrahim [31]	Ölü Mehmet	Bayındır	1252	68		6	4	2	4	2
13	Nakkarecioğlu Ali [32]	Ölü Ahmet	Bayındır	1269	51		3	1	2	2		1
14	Çerkes Ömer [33]	Ölü Zemin	Kafkasya	1290	30		5	1	4	2	2	1
15	Berberoğlu Mehmet [34]	Ölü Hüseyin	Bayındır	1296	24		4	2	2	2	1	1
16	Çolakoğlu Hasan [35]	Ölü Hasan	Bayındır	1268	52		2	1	1		1	1
17	Molla Hüseyin oğlu Hüseyin [36]	Ölü Hüseyin	Bayındır	1257	63		8	5	3	4	4
18	Molla Hüseyin oğlu Mehmet [37]	)Ölü Hüseyin	Bayındır	1268	52		5	3	2	2	3
19	İnançoğlu Halil [38]	Ölü Mustafa	Bayındır	1268	52		2	1	1	2
20	İnançoğlu Hasan [39]	Ölü Mustafa	Bayındır	1279	41		6	3	3	2	4
21	Çerkes Necip [40]	Ölü Bekir	Kafkasya	1258	62		6	3	3	2	4
22	Çerkes Mustafa [41]	Ölü Ali	Kafkasya	1284	36		5	2	3	3	2
23	Çerkes Çubukçuoğlu Ali [42]	Ölü Hasan	Kafkasya	1283	37		5	2	3	2	3
24	Çerkes Hacı İbrahim [43]	Ölü İbrahim	Kafkasya	1250	70		5	3	2	4	1
25	Mustafa [44]	Ölü Mustafa	Bayındır	1297	23		2	1	1		2
26	Ölü Çerkes Hasan Eşi Hasibe [45]	Ölü Mustafa	Kafkasya	1265	55		3		3		2	1
27	Çerkez Mehmet [46]	Ölü Hasan	Kafkasya	1265	55		4	2	2	2	2
28	Çerkez İbrahim oğlu Bekir [47]	Ölü Mustafa	Bayındır	1295	25		3	1	2		2	1
29	Çerkes Selim [48]	Ölü Abdullah	Kafkasya	1267	53		3	1	2	2	1
30	Çerkes Koca Hasan oğlu Abdullah [49]	Ölü Hasan	Kafkasya	1265	55		5	2	3	2	3
31	Çerkes Koca Hasan oğlu Abdullah [50]	Ölü Hasan	Kafkasya	1267	53		8	5	3	2	6
32	Çerkes Ahmet [51]	Ölü Abdullah	Kafkasya	1268	52		3	1	2	2	1
33	Koca Mehmet oğlu Hüseyin [52]	Ölü Mehmet	Bayındır	1255	65		9	4	5	6	3
34	Çerkes Musa [53]	Ölü Abdullah	Kafkasya	1267	53		6	4	2	2	4
35	Çerkes Kulbet [54]	Ölü Abdullah	Kafkasya	1274	46		5	3	2	2	3
36	Üzümovalı oğlu Mehmet [55]	Ölü Hüseyin	Bayındır	1273	47		7	5	2	3	4
37	Üzümoğlu Halil [56]	Ölü MEhmet	Bayındır	1267	53		2	1	1	2
38	Çerkes İsmail [57]	Ölü Ahmet	Kafkasya	1282	38		4	1	3	2	2
39	Çerkes İsmail [58]	Ölü Ali	Kafkasya	1262	58		1	1			1
40	Çerkes Esat [59]	İbrahim Çavuş	Bayındır	1303	17		2	1	1		1	1
41	Çerkes Demirci Halil [60]	Ölü Hamza	Kafkasya	1268	52		5	4	1	2	3
42	Çerkez Demirci Halil Beslemesi Mehmet [61]	Ölü Abdullah	Kafkasya	1288	32		5	3	2	2	3
43	Çerkez Gök Mehmet oğlu Halil [62]	Ölü Mehmet	Kafkasya	1292	28		4	2	2	2	2
44	Çerkez Zekeriya [63]	Ölü Mustafa	Kafkasya	1277	43		8	4	4	2	6
45	İdris [64]	Ölü Hasan	Bayındır	1296	24		3	2	1		3
46	Çerkez Eğimboyunoğlu Ali [65]	Ölü Süleyman	Kafkasya	1290	30		4	2	2	2	1	1
47	Çerkez Yusuf [66]	Ölü Mehmet	Kafkasya	1273	47		4	3	1	2	2
48	Çerkez Mahmut [67]	Ölü Abdullah	Kafkasya	1262	58		2	2			1	1
49	Ölü Yörük İmamoğlu Mustafa karısı Rukiye [68]	Ölü Hasan	Bayındır	1260	60		2		2		2
50	[69] Kuloğlu Hasan [70]	İbrahim	Bayındır	1302
51	Ölü Bekir karısı Hatice [71]	Ölü Sait	Bayındır	1293
52	Çerkes Osman	Ali	Serez	1306
53	Mecid [72]	Ölü İsmail	Serez	1296
54	Muhacır Bloh oğlu Tahsin [73]	Bloh	Serez	1295
55[74]	Muhacır Hakazar oğlu Harun [75]	Ölü Hakazar	Serez	1288
56	Salih [76]	Ölü Tah	Serez	1285
57	Muhacır Hacı Osman oğlu Salih	Ölü Osman	Serez	1282
58	Muhacır Hacıoğlu Süleyman [77]	Ölü Hacı	Serez	1272
59[78]	Şerafettin [79]	İsmail	Bayındır	1938
60[80]	İbrahim [81]	Ölü Hasan	Bayındır	1280
61 [82]	Hacı Mehmet[83]	Ölü İdris	Kafkasya	1270
62[84]	Serez Muhaciri İbrahim [85]	Ölü Ömer	Serez	1285
63 [86]	Mehmet [87]	Ölü Mustafa	Nazilli	1323
64 [88]	Mehmet [89]	Ölü Mustafa	Bayındır	1328
65 [90]	Tahsin [91]	Ölü Abtuş	Demirhisar	1314
66 [92]	Mustafa[93]	Halil	Bayındır	1321
67	Mustafa [94]	Ahmet	Bayındır	1325
68	Ali [95]	Hüseyin	Bayındır	1318
69	Mehmet [96]	Ali	Bayındır	1316
70	Mehmet [97]	Halil	Bayındır	1317
71 [98]	Halil [99]	Ölü Hüseyin	Bayındır	1299
72	Fatma [100]	Ölü Ahmet	Kafkasya	1299
73 [101]	Ali [102]	Ahmet	Bayındır	1330
74	Halil [103]	Mehmet	Bayındır	1332
75	İsmail [104]	Mustafa	Bayındır	1330
76	Emine [105]	Mustafa Ali	Bayındır	1308
77 [106]	Atıf [107]	Emin	Senirkent	1324
78	Ali [108]	Mehmet	Bayındır	1324
79	Ali [109]	İbrahim	Bayındır	1338
80 [110]	Fatma [111]	Süleyman	Bayındır	1304
81	Fatma [112]	Hüseyin	Bayındır	1317
82 [113]	Arif [114]	Osman	İslimiye	1908
83	Muslih [115]	Ölü Hüseyin	Kayalar	1294
84	Mehmet [116]	Osman	Bayındır	1338
85 [117]	İbrahim [118]	Mustafa	Bayındır	1337
86	Mehmet [119]	Raşit	Kırcaali	1334
87 [120]	Fatma [121]	Ali	Ahadlar	1336
88 [122]	Ali [123]	Mehmet	Çerkes	1311
89 [124]	Mehmet[125]	Kadir	Bulgaristan	1934
90	Cafer [126]	Salih	Gümüşhane	1339

Bayındır Buruncuk köyü görünüşü
Necat Çetin arşivi

Kaynaklar

Akbayar, Nuri, “Tanzimat’tan Sonra Osmanlı Devlet’i Nüfusu“, Tanzimat’tan Cumhuriyete Türkiye Ansiklopedisi, c. 5.

Akkuş, Tacettin, Tanzimat Başlarında Balıkesir Kazası (1840-1845), Balıkesir 2001.

Aydın, Mahir, “Sultan II. Mahmut Döneminde Yapılan Nüfus Tahrirleri”, Sultan II. Mahmut Reformları Semineri 28-30 Haziran 1989, İstanbul 1990.

Çadırcı,Musa , Tanzimat Döneminde Anadolu Kentlerinin Sosyal ve Ekonomik Yapısı, Ankara 1997.

Çetin, Necat, “Tiryanda Nahiyesi Çengele Karyesinde (Torbalı – Ormanköy) 1321 (Miladi 1905) Yılı Osmanlı Nüfus Sayımı”, ÇTTAD, XII/24, (2012/Bahar), s. 47-85.

Doğru, Halime, “Osmanlı Devletinde Toprak Yazımından Nüfus Sayımına Geçiş ve Bir Nüfus Yoklama Defteri Örneği”, Anadolu Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi, c.1, Sayı:2, Eskişehir 1989, s.238-241.

Göyünç, Nejat, “Hane deyimi hakkında”, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi 32, 1979.

Karal, Enver Ziya, Osmanlı İmparatorluğu’nda İlk Nüfus Sayımı 1831, Ankara 1943.

Lütfi Tarihi, c. I, İstanbul 1999.

McCarthy, Justin, Müslüman ve Azınlıklar, (Bilge Umar çevirisi) , İstanbul, 1998.

Nüfus Sicil Nizamnamesi, Dersaadet, 1316.

Sarıcaoğlu, M. Esat, Milli Tarih Açısından Osmanlı Devleti’nde Merkez Taşra İlişkileri, Ankara 2001.

Sertoğlu, Midhat, Osmanlı Tarih Lûgatı, İstanbul 1986.

Önder, Mustafa, Aydın Vilayeti Salnamesi ve Tahriri (H.1306-M.1888), Lisans tezi, Elazığ, 2006.

Köy Nüfus Esas Defteri. 2 Cilt. Buruncuk Köyü Muhtarlık Arşivi

116 Numaralı Muhasebe-i Vilayet-i Anadolu Defteri (937/1530). Ankara, 1995. Başbakanlık Devlet Arşivleri genel Müdürlüğü

-Sadiye Tutsak, T.29 Mali 1307 (1891 miladi) Yılı Aydın Vilayet Salnamesi Cilt 2, 1988, (Ege Üni. Edebiyat Fak. Tarih Bölümü bitirme tezi), XXX+375, Dan. Doç.Dr.Necmi Ülker

-İlgili yılların Genel Nüfus Sayımları (TUİK Bölge Müdürlüğü kütüphanesi)

-1923 Senesi İzmir Vilayet İstatistiği, 1. kitap. Yay. Haz. Erkan Serçe, İzmir Büyükşehir Belediyesi, İzmir, 2001.

Necat Çetin özel arşivi

Muhtar Adem GÜNEŞ, Osman KAFTAN, Erkan SAĞOL, Mehmet ÖZFELEK’tir.

Görüşme yeri ve tarihi: Köy muhtarlığı kahvesi. 04/18 Ocak 2009.

[1] – 116 Numaralı Muhasebe-i Vilayet-i Anadolu Defteri (937/1530). Ankara, 1995. Başbakanlık Devlet Arşivleri genel Müdürlüğü,s.373

[2] – Enver Ziya Karal, Osmanlı İmparatorluğu’nda İlk Nüfus Sayımı 1831, Ankara 1943, s.6.