Yigirme yettinçi (27-) Ders
Ğalip bilen Azade mu’ellimni uçritip qalidu.
1 — Mu’ellim siz popaykiñizni izdevatamsiz?
2 — He’e. Popaykam ve somkam nede?
3 — Popaykiñiz sinipta. Belkim somkiñizmu sinipta. Hazir ularni ekilip béreylimu?
4 — Boldi, rehmet. Men özüm baray.
5 — Mu’ellim, işiñiz ciq. Biz aldiraş emes, vaqtimiz bar. Biz ularni öyiñizge apirip béreyli.
6 — Rehmet, silerge.
7 — Erzimeydu.
8 — Azade, oquğuçilarniñ tapşuruq depterlirinimu yiğqaç kélemsiz?
9 — Maqul. Bolidu.
Yirmi yedinci (27.) Ders
Galip ile Azade hocaya rastlar (hocayı uğratıp kalır) .
1 Hocam, siz kazağınızı arıyor musunuz? — 2 Evet, kazağım ve çantam nerede? — 3 Kazağınız sınıfta. Belki çantanız da sınıfta[dır]. Şimdi onları getirip (alıp gelip) verelim mi? — 4 Gereği yok (oldu), sağ olun. Ben kendim gideyim. — 5 Hocam, işiniz çok. Bizim acelemiz yok, vaktimiz var. Biz onları evinize getirelim (alıp varıp verelim). — 6 Teşekkür sizlere. — 7 Bir şey değil (değmez). — 8 Azade, öğrencilerin ödev defterlerini de toplayarak (yığarak) gelir misiniz? — 9 Tamam (makul). Olur.
ekelmek: getirmek (élip kelmek > ekelmek)
aparmaq: götürmek, aparmak (élip barmaq > aparmaq)