Kayra Kan! Kayra Kan!
Alas! Alas! Alas!
Avuç içi kadar açık ver!.
Çuvaldız kadar deşik ver!
Soylu kişinin torunuyum!
Sedir ağacının köküyüm,
Abu Tobu diye çağırdım,
Ongustay Kuldurak diye çağırdım,
Göğün göbeği yerde olsun!
Yerin göbeği gökte olsun!
Paştıgan dayımı çağırıyorum,
Göğün yolunu aç!
Avuç içi kadar açık ver!
Çuvaldız kadar deşik ver!
Yüksek dağın arkasından geç!
Abakan dağının başından geç!
Kayra Kan, ey Kayra Kan.
Alas, Alas, Alas!
Kaynak:
Wılhelm Radloff, Türklük ve Şamanlık, Örgün Yayınevi, 1. Baskı, Mart 2008, s. 24-25