0
  1. Konuştuğu Türkçeyi sever. Konuştuğu lisanı yazar. Ve bu güzel İstanbul Türkçesini herkese öğretmeye çalışır.
  2. Dini gibi milliyetini de sever ve mukaddes bilir. Türklüğün aleyhinde bulunanlara karşı Türklüğü müdafaa eder. Milliyetine lakırdı söyletmez. Türklüğün dünyadaki milletlerin hepsinden daha necip ve cesur olduğunu hatırdan çıkarmaz. Hangi milletten olursa olsun Türkçe öğrenip Türk milliyetine karışan muhacirlere tıpkı eski kan kardeşi imiş gibi muamele eder.
  3. Her fırsatta Türklüğü medheder, Türklüğe kıymet verir. Her fırsatta Türk tarihini, Türk cihangirlerini, Türk alimlerini anar.
  4. En büyük cihangirlerin çıktığı gibi İbni Sİna ve Uluğ Beğ gibi en büyük alimlerin de Türk milletinden geldiğini iman eder.
  5. Her şeyden evvel Türk tarihine vukuf peyda eder. Türklüğe dair yazılan edebi ve fenni şeyleri diğer mütaalara tercih eder.
  6. Askerlik, tüccarlık, sanatkarlık, memurluk, hasılı hangi meslek için hazırlanırsa hazırlansın en başta gelen emeli, Türklüğe, Türk mefkuresine hizmet etmek olur.
  7. Şahsi hayatının fani, fakat milliyetinin, Türklüğünün ebedi olduğunu aklından çıkarmaz.

EY TÜRK ÇOCUKLARI!

SİZ HEM KUVVET, HEM BİLGİ, HEM DE MEFKURE SAHİBİ OLUNUZ. BÜYÜK MUVAFFAKİYETLERİNİZ NAMINIZI TARİHE GEÇİRECEK VE SİZİ BU FANİ HAYATIN FEVKİNDEKİ O EBEDİ VE ÖLÜMSÜZ HAYATA NAİL EDECEKTİR.

Türkçe Tarih

Bolşevizme karşı, Atatürk’ün tutumu

Önceki yazı

Osmanlı Devleti’nin kurucusunun ismi meselesi

Sonraki yazı

Bu yazılar da ilginizi çekebilir

Yorumlar

Bir yorum yaz

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir