Geçim araçlarını elde etmek için mevsimlere göre yaylak ve kışlak değiştiren ve toprağa yerleşmemiş olan toplumların hayat tarzı, yerleşik olmayan kimse veya topluluk.[1] Göçebelikte insanların ve hayvanların iklime bağlı olarak ovaya inme ve dağa çıkma içgüdüsüne uyması, daha doğrusu hayvanın doğal yaşantısına uyması söz konusudur. İnsanların, hayvanları ile birlikte durmadan uzun mesafeler boyunca yaptıkları yer değiştirmeler, mevsimlere uyarak çok defa belli bir güzergâhı izlemektedir.[2]
[1] Akalın, Sosyoloji Sözlüğü, s. 119.;Türkçe Sözlük, s. 769.; İbrahim Doğukan Dokur, “Avrasya Konar Göçerlerinin Sosyoekonomik Yapıları ve Yaşam Tarzları Üzerine Bir İnceleme”, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6/4, 2017, s. 2813.
[2] Şeyda Büyükcan Sayılır, “Göçebelik, Konar-Göçerlik Meselesi ve Eselesi ve Coğrafî Bakımdan Konar-Göçerlerin Farklılaşması”, Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi , XII/1, Yaz 2012, ss. 566-567.
Yorumlar