Finansal bir kaynak.[1] Bir ülkede yerleşik ya da yerleşik olmayan kişiler tarafından, herhangi bir zamanda yabancı ülkelerden ya da uluslararası kuruluşlardan alınan borçların, faizli anapara ya da faizsiz anapara olarak geri ödenmesi. Dış borçlar; kamu borçları, kamu garantili borçlar, özel borçlar, özel garantisiz borçlar, uzun vadeli ve kısa vadeli borçlar olarak çeşitli şekillerde sınıflandırılmaktadır.[2]
[1] Sevda Opuş, “Dış Borçlanmanın Sınırı ve Türkiye”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, sy. 19, Temmuz-Aralık 2002, s. 183.
[2] Osman Peker-Mehmet Bölükbaş, “Türkiye’de Dış Borçlanmanın Belirleyicileri: Ekonometrik Bir Analiz”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, c. 27, sy. 2, 2013, s. 289.
Yorumlar